Wracam myślą do spotkania autorskiego, jakie miałem niedawno w Ślesinie pod Koninem. Natknąłem się tam na żywo reagującą młodzież z gimnazjum. Pytania były ciekawe i mogłem trochę poopowiadać, poczytać wierszy, podyskutować na różne tematy. Ku mojemu zaskoczeniu, jedną grupę przyprowadziła Pani Agnieszka, była magistrantka, którą wypromowałem na moim seminarium. Napisała ciekawą pracę o muzyce i muzyczności w poezji Adama Mickiewicza i wspominam ją jako osobę delikatną, mądrą i sympatyczną. Cieszę się bardzo, gdy widzę, że efekty mojej pracy dają wspaniałe owoce. Lubię patrzeć na nauczycieli języka polskiego, którzy wyszli „spod mojej ręki”. Otoczeni wianuszkiem młodzieży, mający autorytet i wspaniale dający sobie radę w zawodzie, są potwierdzeniem, że to, co robię ma sens. Życzę Pani, Pani Agnieszko wszelkiej pomyślności w pracy zawodowej i w życiu osobistym. Takie same życzenia składam ponad dwustu moim magistrom i licencjatom, których promowałem na moich seminariach i spędziłem z nimi niezapomniane chwile. Niech Państwu się zawsze darzy…
- Komentarz
- Rebloguj
-
Subskrybuj
Zapisan/y/a
Already have a WordPress.com account? Log in now.
DZIENNIK ORNITOLOGA 
Agnieszka said,
2008/11/24 @ 0:33
Dziękuję za ciepłe słowa! I dziękuję za tę niezwykle ciekawą poetycką lekcję. Zawsze cieszę się, gdy mogę przedstawić swoim uczniom poetę, tym bardziej takiego, którego wiersze cytuję na zajęciach lub wykorzystuję w dedykacjach. Dziękuję!
Gimnazjaliści byli bardzo zadowoleni ze spotkania i to mnie ogromnie cieszy, bo tak trudno dzisiaj zaskoczyć czymś uczniów. Czasem myślę, że już wszystkie możliwości wykorzystałam i bliska jestem rezygnacji, ale…, no właśnie, ale jeszcze się nie poddałam. Na tym chyba polega praca, życie.
Pozdrawiam serdecznie i życzę Panu wszystkiego, czego tylko potrzebuje człowiek, poeta, wykładowca, by być szczęśliwym.
Agnieszka
LTD said,
2008/11/24 @ 21:10
Ja też dziękuję i cieszę się, że Pani tak znakomicie radzi sobie w zawodzie. Chwile trudniejsze zawsze się zdarzają, ale liczy się
całość doświadczenia i rosnącego z każdym rokiem dorobku nauczycielskiego. Serdeczności.