CHIŃCZYCY

2010/09/25 @ 9:11 (Ludzie, Poezja, Świat)

W tym kraju  żyją pokorni ludzie zapatrzeni
w swoje  myśli

dalecy jak wzgórza niknące we
mgle

i bliscy jak śpiew ptaka w bambusowych
zaroślach

jaki poeta znajdzie słowa by wyrazić
głębie milionów dusz

jaki poeta wsłucha się w szepty i zaklęcia
ust północy wschodu południa
i zachodu

jaki poeta wyrazi w słowach
cząstkę i całość państwa
środka

jadą do pracy na rowerach siadają w parkach
przystają i gimnastykują się patrząc

na wschodzące
słońce

kobiety wiotkie jak łodygi
czerwonych kwiatów

mężczyźni twardzi jak
skały Tybetu

chińczycy

ludzie nie ustający
w poszukiwaniu

tajemnego wejścia
do królestwa

ducha

do krain nigdy
nie gasnącego

pragnienia

Huangyan 2009

CHINESE  PEOPLE

Humble people with their eyes fixed on mind
live in this country

As remote as hills fading away
in the mist

And as close a bird’s song
in bamboo bushes

It needs poet to show the deepness of
souls of the millions

It needs a poet to listen closely
to whispers and incantations

of all lips of the north, the south,
the east and the west

It needs a poet to express
a particle and wholeness

of the mid-way country

–

Looking at the rising sun
the Chinese go to work by bike
sit in the parks and do exercise

Woman as fragile as stems
of red flowers

Men as hard as rocks
of Tibet

Chinese people

Telentlessly searching for the secret
gate to realm of soul

A kingdom of never-ending
insatiable longing

Huangyuan 2009